ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΕΝΤΑΡΑΣ
Ο αντιστράτηγος εν αποστρατεία Ανδρέας Πενταράς είναι ένας καταξιωμένος στρατιωτικός με μακρά πείρα στα ζητήματα ασφάλειας, και κατάγεται από τη Χλώρακα.
Αποφοίτησε από τη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων το 1974 και εντάχθηκε στον Ελληνικό Στρατό ως αξιωματικός του Πεζικού. Πέραν των Σχολείων του Όπλου του φοίτησε στην Ανώτατη Σχολή Πολέμου και στη Σχολή Εθνικής Άμυνας.
Υπηρέτησε στον Ελληνικό Στρατό μέχρι το βαθμό του αντισυνταγματάρχη. Το 1995, κατόπιν πρόσκλησης από την Κυπριακή Δημοκρατία, υπέβαλε παραίτηση από τον Ελληνικό Στρατό και εντάχθηκε στην Εθνική Φρουρά όπου υπηρέτησε σε διάφορες επιτελικές και διοικητικές θέσεις. Το 2012 αφυπηρέτησε με τον βαθμό του αντιστράτηγου. Το 2013 διορίστηκε ως πολιτικός προϊστάμενος της Κυπριακής Υπηρεσίας Πληροφοριών.
Συνέγραψε εκατοντάδες άρθρα για θέματα άμυνας και στρατηγικής, τα οποία δημοσιεύθηκαν στον ημερήσιο και εβδομαδιαίο Τύπο της Κύπρου και της Ελλάδας.
Έγραψε επίσης το βιβλίο «Λανθασμένες επιλογές στην άμυνα και ασφάλεια της Κύπρου», ένα έργο στο οποίο περιλαμβάνονται άρθρα που έχουν δημοσιευθεί στον κυπριακό Τύπο από το 2004 έως το 2011, και τα οποία αναφέρονται στην πολιτική που εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις εκείνης της χρονολογίας, στα θέματα Άμυνας και Ασφάλειας.
ΔΗΜΗΤΡΑ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ, ΕΚΠΑΙΔΕΥΚΤΙΚΟΣ, ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
Εργογραφία
(2016) Η Μαίρη και το Λευκό Μπιζέλι
(2008) Επλάνεψες με Μάνα μου - Α’ Βραβείο στον 17ο Διαγωνισμό Σύνθεσης Κυπριακού Τραγουδιού του Ρ.Ι.Κ. (στιχουργός)
Η Δήμητρα Σωκράτους εργάζεται ως εκπαιδευτικός. Ασχολείται με την αφήγηση ιστοριών, τη σκηνοθεσία παιδικών παραστάσεων, τον συντονισμό κι εμψύχωση δικοινοτικών πρότζεκτ κι εργαστηρίων.
΄Έχει λάβει αριστεία από το Πανεπιστήμιο Κύπρου 2005 και University of Warwick UK 2008), επίσης έλαβε το Βραβείο Κοινωνικής Προσφοράς (Πανεπιστήμιο Κύπρου, 2005). Γράφει ιστορίες για παιδιά και ποίηση από το 2001. Πήρε το Α’ Βραβείο στον Διαγωνισμό Σύνθεσης Κυπριακού Τραγουδιού του Ρ.Ι.Κ. (‘Επλάνεψες με Μάνα μου’, στιχουργός, 2008).
Το βιβλίο για μεγάλα παιδιά ‘Η Μαίρη και το Λευκό Μπιζέλι’ αποτελεί την πρώτη της εκδοτική προσπάθεια το οποίον και έτυχε επιτυχίας και μεγάλης προβολής από πολλά ΜΜΕ της Κύπρου και του εξωτερικού, καθώς και από έγκυρες ιστοσελίδες στο Ίντερνετ.
ΖΑΧΑΡΙΑΣ ΜΙΧΑΗΛ, ΔΑΣΚΑΛΟΣ (αγωνιστής της ΕΟΚΑ)
1962
Σπούδασε στην Φιλοσοφική σχολή Αθηνών, καθώς και στην Μαρσάλειο Παιδαγωγική ακαδημία. Δούλεψε ως δημοδιδάσκαλος για τέσσερα χρόνια, και μετά σαν καθηγητής Ιστορίας στα Γυμνάσια. Έλαβε μέρος στο αγώνα της ΕΟΚΑ σαν μέλος σε μαχητικές ομάδες κρούσεως στη Χλώρακα. Τιμήθηκε για την προσφορά του στον αγώνα απο την κυβέρνηση, η οποία του απένειμε το μετάλλιο τιμής της ΕΟΚΑ.
Μετα την αφυπηρετηση του έγραψε το ιστορικό βιβλίο ¨Οι Παρτιζάνοι της Κύπρου¨που καταπιάνεται σε αυτό με τις εμπειρίες του στον αγώνα της ΕΟΚΑ..
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ - ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
Είναι πτυχιούχος κλασικής φιλολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το μυθιστόρημά του "Ο Γιώρκης ο Καρπασίτης" τιμήθηκε με έπαινο από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά το 1998, ενώ "Το χωριό των σεντονιών", που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις "Ψυχογιός" τιμήθηκε με το Α΄ Βραβείο από τον Κυπριακό Σύνδεσμο Παιδικού και Νεανικού Βιβλίου το 2000. Η συλλογή διηγημάτων του με τίτλο "Μικροί ερωτικοί θρήνοι" απέσπασε το Κρατικό Βραβείο Νέου Λογοτέχνη για το 2002 στην Κύπρο. "Η συμμορία του Τολέδο" τιμήθηκε με "Εύφημη Μνεία Αστυνομικού Μυθιστορήματος" από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟYΔΗΣ, ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Γεννήθηκα πριν πολλά χρόνια στη Χλώρακα, ένα χωριό που έχει στα ριζά του την Μεσόγειο να το προσκυνά. Όσα χρόνια κι’ αν πέρασαν, όπου κι’ αν έχω πάει, χαραγμένη στη θύμηση μου μένει πάντα η καταχθόνια βουή της θάλασσας που θέλοντας με βιά να κατατρώει τις ακτές με δύναμη τις κτυπούσε, αλλά αυτές πέτρινες και στέρεες, βράχοι άγριοι, απότομοι και θεόρατοι καθώς ήταν, καταλυμό δεν είχαν.
Ήταν μικρό μέρος με μικρό πληθυσμό που οι κάτοικοι ησχολούντο κυρίως με τη γεωργία και λίγο με τη κτηνοτροφία. Μετά το έτος 1980 το χωριό αναπτύχτηκε οικοδομικά ραγδαία και ο πληθυσμός πλήθυνε καταντώντας τη μικρή Κοινότητα σε μεγάλη κωμόπολη.
Οι γονείς μου ήσαν φτωχοί και πολύτεκνοι. Ο πατέρας μου ονομαζόταν Χαράλαμπος και η μητέρα μου Στασού και ήταν μια απλή ευλογημένη Χριστιανική γυναίκα που πέθανε πολύ ενωρίς.
Παντρεύτηκα το 1980 τη Μαρινέλλα Λουκά από τη Μεσόγη και αποκτήσαμε δυο παιδιά και δύο εγγόνια, απεβίωσε ‘ομως σε ηλικία 53 ετών ένεκα της επαράτου νόσου.
Το 1971 αποφοίτησα από τη Τεχνική Σχολή Πάφου, ενώ την χρονιά του 2011 παρακολούθησα δύο χρόνια δι’ αλληλογραφίας σπουδές ΜΜΕ, όπου πήρα το δίπλωμα του δημοσιογράφου με άριστα.
Υπηρέτησα στην Εθνική φρουρά 25 μήνες, και με την απόλυση μου μετέβηκα στην Ελλάδα όπου μπάρκαρα και εργάστηκα στα πλοία ως Μηχανικός. Τα ατέλειωτα χρόνια και τις ατέλειωτες ώρες της Ναυτικής μου μοναξιάς πάνω στα ποντοπόρα πλοία τάνκερ, ασχολήθηκα με το διάβασμα επιμελώς, καταφέρνοντας να αποκτήσω απεριόριστες γνώσεις, που αργότερα αποδείχτηκαν πολύ υποβοηθητικές ώστε να καταφέρω να γίνω συγγραφέας, συντάκτης, δημοσιογράφος και εκδότης δικής μου εφημερίδας.
Το 1978 επέστρεψα στην Κύπρο όπου ασχολήθηκα με επιτυχία με το εμπόριο των Φθαρτών.
Το 1991 επέκτεινα τις εργασίες μου στο Developing και στις υπηρεσίες.
Το 2009 εξέδωσα την «εφημερίδα της Χλώρακας» σε έντυπη και ηλεκτρονική μορφή, την οποία έγραφα, επιμελούμουν και εκτύπωνα μόνος μου, ενώ ταυτόχρονα ασχολούμουν συστηματικά με τη συγγραφή βιβλίων και περιοδικών.
Υπηρέτησα τη δημοσιογραφία από τη θέση του ιδιοκτήτη, του συγγραφέα, του συντάκτη και του δημοσιογράφου για πέντε περίπου χρόνια εκδίδοντας τη δική του έντυπη μηνιαία τοπική εφημερίδα, και ακολούθως συνέχισα να την εκδίδω ηλεκτρονικά, καθώς η μεγάλη οικονομική κρίση που έπληξε τον τόπο, δεν μου άφησε δυνατότητες να συνεχίσω την έντυπη κυκλοφορία της.
Το σαράκι της συγγραφικής μου κλίσης το οποίον εξεδήλωσα εις τοιαύτην μεγάλην ηλικία, το έφερα εν κρυπτώ από μικρός, και το όφειλα στον μεγάλο μου αδερφό Χριστάκη Ταπακούδη που τον παρακολούθησα να ασχολείται με τη συγγραφή διηγημάτων και μυθιστορημάτων που διαβάζοντας τα με ενέπνευσαν και μου εμφύτευαν το μεράκι της δημιουργίας.
Εκτός από τη δημοσιογραφία και την αρθογραφία σε εφημερίδες και περιοδικά της Κύπρου και της Ελλάδας, ασχολήθηκα με τη συγγραφή διηγημάτων και ιστοριών που αφορούν την παράδοση, που μέσα από τη διήγηση τους καταγράφεται ο τρόπος ζωής της παλαιάς εποχής και ο τρόπος διαβίωσης των ανθρώπων με όλες τις δυσκολίες της φτώχειας και της καταδυνάστευσης τους από τους Τούρκους και Άγγλους κατακτητές, καθώς και την καταγραφή της ιστορίας της γενέτειρας του Χλώρακας και ότι σχετικό με αυτήν.
Σαν οραματιστής δημοσιογράφος μέσω της διδακτικής μου αρθρογραφίας και προσπαθώντας να επιφέρω ρήξη με το κατεστημένο της υλιστικής εποχής, συνέλαβα την ιδέα να εξεγείρω τις ψυχές και το πνευματικό φρόνημα των αποχαυνωμένων από τον απότομο πλουτισμό συμπατριωτών μου, με μοναδικό όπλο την μικρή μου εφημερίδα και τη γραφή μου.
Ένα δύσκολο επιχείρημα καθώς δεν γνώριζα τίποτα επί του αντικειμένου, ούτε και από τη σύγχρονη τεχνολογία των κομπιούτερς και των ηλεκτρονικών μηχανημάτων που ήταν απαραίτητα για την έκδοση της εφημερίδας. Παρ όλα αυτά, ενέσκηψα του θέματος και με ενδιαφέρον κατόρθωσα να γνωρίσω γενικά την όλη διαδικασία και να την εφαρμόσω με επιτυχία. Έμαθα να χειρίζομαι τον υπολογιστή με τον οποίο διεκπεραίωνα όλη την εργασία από γράψιμο έως σελιδοποίηση και εκτύπωση, αλλά το κυριότερο κατόρθωσα να μπορώ γράφω τα κείμενα, τα άρθρα και τις μικρές ιστορίες μου με επιτυχία, χωρίς προηγουμένως στη ζωή μου να έχω ασχοληθεί με το γράψιμο.
Στο χρόνο που ακολούθησε πούδασα δημοσιογραφία ένα όνειρο ζωής το οποίο κατάφερα να πραγματοποιήσω στην ηλικία των 57 ετών, αποδεικνύοντας έτσι στη πράξη την δια βίου μάθηση.
ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΟΛΗ:
Έτος Έκδοσης: 2013, αριθμός σελίδων 496
Γεννήθηκε στο χωριό Χλώρακα το 1955.
Είναι παντρεμένος με τήν Δέσποινα Μαυρέση και έχουν δύο παιδιά και τέσσερα εγγόνια.
Υπηρέτησε για 35 χρόνια στην δημόσια υπησεσία.
Με την λαϊκή ποίηση ασχολείται ερασιτεχνικά τα τελευταία 15 χρόνια.
Εχει εκδόσει μία ποιητική συλλογή με ποιήματα γραμμένα στήν κυπριακή διάλεκτο με τίτλο " Που τα φύλλα της καρκιάς".
Σαν στιχουργός έχει κερδίσει το πρώτο βραβείο σε δύο παγκύπριους διαγωνισμούς.
Ο πρώτος με το τραγούδι "Το αλακάτιν" στίς Αφετηρίες του ΡΙΚ, και ο δεύτερος με το τραγούδι " Ο πόθος της επιστροφής" , στόν παγκύπριο διαγωνισμό σύνθεσης κυπριακού τραγουδιού.
Στίχοι του έχουν μελοποιηθεί και κυκλοφορούν δύο C.D με δικα του τραγούδια.
Ο Χαράλαμπος Μενελάου γεννήθηκε στη Χλώρακα το 1948. Η Τουρκική ανταρσία του "63 τον βρίσκει δεκαπεντάχρονο εθελοντή στους κόλπους της νεοσύστατης Εθνοφυλακής. Το 1971-74 πρωτοστατεί στην οργάνωση και εκπαίδευση των αντιστασιακών ομάδων Χλώρακας που ανήκαν στην Ένωση Αγωνιστών Πάφου και έπαιρναν εντολές από τον αρχηγό της αντίστασης, Μίκη Τεμβριώτη. Το 1973 εντάσσεται στην Αστυνιμική Δύναμη Κύπρου. Υπηρετεί στο Εφεδρικό σώμα, στο τμήμα ανιχνέυσεως εγκλημάτων ΤΑΕ, ενω τα επόμενα είκοσι δύο χρόνια μέχρι και της αφυπηρετήσεως του, στην κεντρική υπηρεσία πληροφοριων ΚΥΠ, ως εκπαιδευτής στα όπλα, στα εκρηκτικά και στη σκοποβολή.
Ως αθλητής μαραθωνοδρόμος, έλαβε μέρος σε τέσσερις παγκόσμιους μαραθώνιους και σε ένα πανευρωπαϊκό που διοργανώθηκαν από την παγκόσμια αθλητική ένωση αστυνομικών. Ήταν ένας από τους δύο πρώτους αστυνομικούς που τερμάτησαν σε μαραθώνιο δρόμο περιλμβανωμένης και της κλασσικής διαδρομής από τον Μαραθώνα μέχρι το Καλιμμάρμαρο στάδιο.
Το προδοτικό πραξικόπημα τον βρίσκει στον αστυνομικό σταθμό αμμοχώστου να αντιστέκεται για έντεκα ώρες μαζί με τριάντα τρεις άλλους αστυνομικούς. Και στην πρώτη φάση της Τουρκικής εισβολής, συμμετέχει στις τρήημερες σκληρές και πολύνεκρες σώμα με σώμα μάχες για κατάληψη του Καραόλου και Σακκάρια. Ο δεύετρος γύρος της Τουρκικής εισβολής βρήκε τον Χααράλαμπο να παίρνει μέρος σε στρατιωτικές επιχειρήσεις εναντίον των Τούρκικων θυλάκων της Πάφου.
Πρωτάθηκε τρείς φορές για προαγωγή επ΄ανδραγαθείας. Αφηπηρέτησε το 2005 με το βαθμό του Λοχία.
Ο Χαράλαμπος είναι νυμφευμένος με την Ελένη Προκοπίου και απέκτησε δύο παιδιά την Μελίτα και τον Κωνσταντίνο.
Στις 15 Ιουλίου του 1974 εκδηλώθηκε στη Κύπρο πραξικόπημα εκ μέρους της Εθνοφρουράς εναντίον του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας και Αρχιεπισκόπου Κύπρου Μακαρίου Γ΄, ο οποίος διασώθηκε και διέφυγε στη Πάφο, απ όπου κάλεσε το λαό να αντισταθεί ενάντια στη Χούντα και την ΕΟΚΑ Β΄. Ο λαός ειδικά της Πάφου, και οι αντιστασιακές δυνάμεις, αλλά ιδιαίτερα το Εφεδρικό σώμα, αντιστάθηκαν ηρωικά μέχρι εσχάτων, δίνοντας άνισες μάχες με τα τεθωρακισμένα της Εθνοφρουράς.
«ΕΚΕΙΝΟΙ ΔΕΝ ΕΚΑΜΑΝ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ»
Σήμερα ο Χριστάκης Ταπακούδης σαν συνταξιούχος, αφιερώνει τον ελεύθερο του χρόνο στη συγγραφή βιβλίων ένα όνειρο ζωής που από νεαρής ηλικίας είχε ξεκινήσει, αλλά δεν μπόρεσε να συνεχίσει καθώς ένεκα των πολλών υποχρεώσεων ως εκ της θέσεως του σαν υπεύθυνος της Τράπεζας αίματος Κύπρου επιφορτώθηκε, και με ζήλο εργάστηκε να φέρει εις πέρας.
Γεννήθηκε το 1931. Συμπλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στην Πάφο και αποφοίτησε από το Διδασκαλικό Κολλέγιο Μόρφου τι 1951. Μετεκπαιδεύτηκε το 1969 στην εκπαιδευτική τεχνολογία, το 1973-74 στη διδασκαλία της Αγγλικής γλώσσας και το 1979-80 στην εκπαιδευτική διοίκηση σε Πανεπιστήμια της Αγγλίας. Κατέχει τους τίτλους Dipl.Ed., M.Sc. και Ph.D. Ανήλθε όλες τις βαθμίδες της ιεραρχίας στη δημοτική εκπαίδευση. Διατέλεσε Επιθεωρητής Δημοτικών σχολείων, και ήταν υπεύθυνος του Επαρχιακού γραφείου Πάφου. Υπήρξε για πολλά χρόνια μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της οργάνωσης επιθεωρητών Δημοτικής εκπαίδευσης. Εργάστηκε ως δάσκαλος / διευθυντής στην Πάφο και σε πολλές κοινότητες. Κατά τη δεκαετία του 1970 αποσπάστηκε στη νεοϊδρυθείσα Υπηρεσία εκπαιδευτικής Ραδιοφωνίας / Τηλεόρασης του υπουργείου παιδείας όπου εργάστηκε για σειρά ετών για την καθιέρωση του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης ως μέσον διδασκαλίας στα σχολεία της Κύπρου.
ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ, ΖΩΓΡΑΦΟΣ, ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
Ο Χρύσανθος Όθωνος γεννήθηκε στη Χλώρακα στις 25 Ιανουαρίου 1949.
ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΟΛΗ:
28/11/1953:Γέννηση του Κυριάκου Ταττακούδη στη Χλώρακα
1971: Αποφοίτηση από την Τεχνική σχολή Πάφου, κατάταξη στην Εθνική φρουρά.
1973: Αναχώρηση για Ελλάδα, μπάρκο στα καράβια.
1978: Επιστροφή στην Κύπρο, ασχολείται με το επάγγελμα του πράτη (φθαρτέμπορας)
1980: Νυμφεύεται τη Μαρινέλλα Αγαθαγγέλου.
1987: Ασχολείται με το εμπόριο ταπήτων.
1991: Ασχολείται με επιχειρήσεις ακινήτων.
1992: Δημιουργεί τη μπουάτ «Ορφέας», μαγαζί με ζωντανή ποιοτική μουσική που αφήνει τα αποτυπώματα του σε ολόκληρο τον Ελληνισμό Κύπρου και Ελλάδος.
2000: Σταματά την ενασχόληση με το φθαρτεμπόριο και ασχολείται με επιχειρήσεις υπηρεσιών.
2008: Εκδίδει την «Εφημερίδα της Χλώρακας».
20010: Σε ηλικία 57 ετών εγγράφεται στο εργασήρι δημοσιογραφίας του ΑΝΤ1 Ελλάδος και δι αλληλογραφίας παρακολουθεί σπουδές ΜΜΕ.
2012: Τελειώνει τις σπουδές και παίρνει δίπλωμα δημοσιογραφίας με βαθμό 8,70 στα 10
2012: Αναστέλλει την έκδοση της έντυπης εφημερίδας της Χλώρακας ένεκα οικονομικών δυσχερειών.
2013: Αποθνήσκει η σύζηγος του εις ηλικίαν 53 ετών.
2014: Επανεκδίδει την εφημερίδα της Χλώρακας σε ηλεκτρονική μορφή.
ΜΑΡΙΟΣ ΝΕΟΚΛΕΟΥΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
Ο Μάριος Νεοκλέους είναι απο τη Πάφο, κάτοικος Χλώρακας. Είναι δασολόγος, πτυχιούχος Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος, του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έχει μεταπτυχιακή εκπαίδευση σε θέματα Οικολογικής Ανάλυσης Μεσογειακών Οικοσυστημάτων, Αρχιτεκτονικής Τοπίου και Προστασίας - Πρόληψης Δασικών Πυρκαγιών. Υπηρέτησε στη Δημόσια Υπηρεσία της Κύπρου (Τμήμα Δασών, Υπουργείο Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος). Ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα με την τοποθέτησή του ως ενός από τους υπεύθυνους για τη διάσωση και την ασφαλή εξαγωγή της καμένης ξυλείας που προήλθε από τους τούρκικους βομβαρδισμούς κατά την εισβολή τού 1974 και τέλειωσε την υπηρεσία του στο δημόσιο, από τη θέση του προϊσταμένου του τομέα Δασικής Μηχανικής, Υλοχρηστικής και Προστασίας των δασών από πυρκαγιές. Πολύ νωρίς, από μαθητής, αργότερα ως φοιτητής και δασολόγος, συνεργάστηκε με αρκετά περιοδικά και εφημερίδες στην Κύπρο και Ελλάδα, δημοσιεύοντας διηγήματα, ποιήματα και διάφορα δοκίμια, άρθρα, μελέτες. Συνεργάστηκε με την τηλεόραση και το ραδιόφωνο με παρουσίαση θεμάτων γύρω από το δάσος και έγραψε αρκετά ενημερωτικά σποτ, κείμενα και έρευνες για σενάρια ταινιών ντοκιμαντέρ. Συνεχίζει να συνεργάζεται με εφημερίδες και περιοδικά και είναι διαχειριστής ιστοχώρων, δημοσιεύοντας κείμενα πνευματικού, κοινωνικού και δασικού (περιβαλλοντικού) περιεχομένου. Υπήρξε Πρόεδρος Επιτροπής ανθολόγησης-επιμέλειας της έκδοσης "Ανθολογία του Δάσους-Κύπριοι Ποιητές", Υπουργείο Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος, Λευκωσία 1998. Έχει γράψει το βιβλίο, "Στη σκιά του Θεού" (Η βιογραφία τού πατέρα μου)-Βιογραφικά και αυτοβιογραφικά στοιχεία-, εκδόσεις Οσελότος Αθήνα, 2012, καθώς επίσης:
ΒΙΒΛΙΟ «ΧΛΩΜΑ ΦΕΓΓΑΡΙΑ»
Έτος Έκδοσης: 2014, αριθμός σελίδων 220
Μέσα από τα διηγήματα, περιγράφονται χαρακτήρες και καταστάσεις που αν και διαδραματίζονται σε διαφορετικούς μεταξύ τους χρόνους, οι αξίες της ζωής, όπως είναι το δίκαιο, η αυτογνωσία, η καταδεκτικότητα, ο ηρωισμός, το καθήκον, η αυτοκριτική, παραμένουν πάντα διαχρονικές δυναμικές που διανθίζουν την ανθρώπινη πορεία.
Στοιχεία των διηγημάτων βασίζονται σε πραγματικά περιστατικά που συνέβησαν στο παρελθόν, και τα οποία επαναφέρονται τώρα συμπυκνωμένα, υπό μορφή αφήγησης. Αποβλέπουν στο να σηματοδοτήσουν την τραγικότητα μιας κατάστασης που εμφανίζεται διαχρονικά και κινδυνεύει να χαρακτηριστεί ως πρότυπο, όπως είναι ο κίνδυνος της παγίωσης μιας σαδιστικής κοινωνικής υποχρέωσης, η έπαρση και η τάση να κρίνονται οι άλλοι, η καπήλευση της μνήμης ενός ήρωα, ο φθόνος που άλλοτε καλύπτεται και άλλοτε όχι, ο ατομικισμός και ο κίνδυνος του αποπροσανατολισμού των στόχων. Επίσης, μέσα από τα διηγήματα φαίνεται η πλεονεξία του κάθε σήμερα και οι πραγματικότητες τις οποίες, δυστυχώς, αποδεχόμαστε γιατί δεν ξέρουμε πώς να απεγκλωβιζόμαστε απ? αυτές. Φαίνεται ακόμα ο έκλυτος βίος ενός βασιλιά που ταλαιπωρούσε τον τόπο του και η μετέπειτα άνοδος στον θρόνο ενός καταδιωκόμενου ιδιόρρυθμου σοφού αγρότη (απόγονου του Κινύρα και παππού του τελευταίου βασιλιά της Πάφου, του Νικοκλή).
Όλα τούτα που συνέβησαν στον ρου της ιστορίας και της διαδρομής μιας ζωής, εκτυλίσσονται μέσα στο χάδι της ίδιας βροχής και κάτω από το απαλό βλέμμα τού ίδιου φεγγαριού. Τα πάντα αλλάζουν, τα πάντα υπόκεινται στη φθορά του χρόνου, αλλά η βροχή και το φεγγάρι παραμένουν πάντα ίδια. Η βροχή για να δροσίζει τον οδοιπόρο της ζωής και το φεγγάρι για να του διανοίγει τον δρόμο μέσα από το σκοτάδι των αδιεξόδων και της απόγνωσης.
Στοιχεία των διηγημάτων βασίζονται σε πραγματικά περιστατικά που συνέβησαν στο παρελθόν, και τα οποία επαναφέρονται τώρα συμπυκνωμένα, υπό μορφή αφήγησης. Αποβλέπουν στο να σηματοδοτήσουν την τραγικότητα μιας κατάστασης που εμφανίζεται διαχρονικά και κινδυνεύει να χαρακτηριστεί ως πρότυπο, όπως είναι ο κίνδυνος της παγίωσης μιας σαδιστικής κοινωνικής υποχρέωσης, η έπαρση και η τάση να κρίνονται οι άλλοι, η καπήλευση της μνήμης ενός ήρωα, ο φθόνος που άλλοτε καλύπτεται και άλλοτε όχι, ο ατομικισμός και ο κίνδυνος του αποπροσανατολισμού των στόχων. Επίσης, μέσα από τα διηγήματα φαίνεται η πλεονεξία του κάθε σήμερα και οι πραγματικότητες τις οποίες, δυστυχώς, αποδεχόμαστε γιατί δεν ξέρουμε πώς να απεγκλωβιζόμαστε απ? αυτές. Φαίνεται ακόμα ο έκλυτος βίος ενός βασιλιά που ταλαιπωρούσε τον τόπο του και η μετέπειτα άνοδος στον θρόνο ενός καταδιωκόμενου ιδιόρρυθμου σοφού αγρότη (απόγονου του Κινύρα και παππού του τελευταίου βασιλιά της Πάφου, του Νικοκλή).
Όλα τούτα που συνέβησαν στον ρου της ιστορίας και της διαδρομής μιας ζωής, εκτυλίσσονται μέσα στο χάδι της ίδιας βροχής και κάτω από το απαλό βλέμμα τού ίδιου φεγγαριού. Τα πάντα αλλάζουν, τα πάντα υπόκεινται στη φθορά του χρόνου, αλλά η βροχή και το φεγγάρι παραμένουν πάντα ίδια. Η βροχή για να δροσίζει τον οδοιπόρο της ζωής και το φεγγάρι για να του διανοίγει τον δρόμο μέσα από το σκοτάδι των αδιεξόδων και της απόγνωσης.
ΒΙΒΛΙΟ «ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΣΤΗ ΔΑΣΟΕΣΣΑ ΓΗ»
Έτος Έκδοσης: 2013, αριθμός σελίδων 496
Η επαγγελματική κατάρτιση του συγγραφέα, ως δασολόγου, καθώς και η μακρόχρονη περιδιάβασή του στον κόσμο του δάσους, τον βοήθησαν να ερμηνεύσει με παραστατικό τρόπο τις ανεπανάληπτες δυναμικές που αναπτύσσονται στη φύση, να περιγράψει με λεπτομέρεια τις επιδράσεις του δάσους στην ψυχοσωματική ισορροπία του ανθρώπου-επισκέπτη και να καταλήξει στην επιβεβαίωση της εκκλησιαστικής ρήσης "...Κύριε, πάντα εν σοφία εποίησας...".
Μέσα από τα διάφορα κείμενά του διαγράφεται η πολυπλοκότητα της λειτουργίας των βιοτικών και αβιοτικών στοιχείων του δάσους και με σαφήνεια μεταφέρονται στον αναγνώστη οι επιστημονικές γνώσεις που έχουν σχέση με αυτά. Περιγράφεται η συμπεριφορά του ανθρώπου και γενικά η σχέση ανθρώπου-δάσους, δάσους-ανθρώπου και η αυτοθυσία εκείνων των δασοπόνων που θυσιάστηκαν για την προστασία των δασών της άλλοτε "δασόεσσας" πατρίδας τους.
Ο συγγραφέας πιστεύει ότι η καλλιέργεια του χαρακτήρα του ανθρώπου μπορεί να επέλθει μέσα από την κατανόηση της λειτουργίας και της προσφοράς των δασικών οικοσυστημάτων, μέσα από την αγάπη και το σεβασμό προς αυτά και ειδικότερα προς κάθε δέντρο, κάθε θάμνο και κάθε λουλούδι που χαρίζει αφειδώλευτα το άρωμά του.
Μέσα από τα διάφορα κείμενά του διαγράφεται η πολυπλοκότητα της λειτουργίας των βιοτικών και αβιοτικών στοιχείων του δάσους και με σαφήνεια μεταφέρονται στον αναγνώστη οι επιστημονικές γνώσεις που έχουν σχέση με αυτά. Περιγράφεται η συμπεριφορά του ανθρώπου και γενικά η σχέση ανθρώπου-δάσους, δάσους-ανθρώπου και η αυτοθυσία εκείνων των δασοπόνων που θυσιάστηκαν για την προστασία των δασών της άλλοτε "δασόεσσας" πατρίδας τους.
Ο συγγραφέας πιστεύει ότι η καλλιέργεια του χαρακτήρα του ανθρώπου μπορεί να επέλθει μέσα από την κατανόηση της λειτουργίας και της προσφοράς των δασικών οικοσυστημάτων, μέσα από την αγάπη και το σεβασμό προς αυτά και ειδικότερα προς κάθε δέντρο, κάθε θάμνο και κάθε λουλούδι που χαρίζει αφειδώλευτα το άρωμά του.
ΜΙΧΑΛΑΚΗΣ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ (αγωνιστής της ΕΟΚΑ)
Μέλος της πρώτης ομάδας. Έλαβε μέρος στην παραλαβή του αρχηγού Διγενή στις 10 Νοεμβρίου 1954 και συνελήφθη με τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας της Χλωρακας κοντά στην ακτή «Ροδαφίνια» όταν ξεφόρτωναν δυναμίτιδα από το πλοιάριο «Αγιος Γεωργιος». Αθωώθηκε από το Κακουργιοδικείο Πάφου. Ανελαβε ομαδάρχης στη Χλωρακα και ανέπτυξε πλούσια δράση σε όλη τη χαμηλή περιοχή της Πάφου. Συνεληφθη από τους Άγγλους και φυλακίστηκε.Έφερε το ψευδώνυμο "Νικηταράς"
ΝΙΚΟΣ ΠΕΝΤΑΡΑΣ
ΝΙΚΟΣ ΠΕΝΤΑΡΑΣ Ο ΡΟΜΑΝΤΙΚΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ ΑΠΟ ΤΗ ΧΛΩΡΑΚΑ
Ο ποιητής Νίκος Πενταράς σε ανάρτηση του στην προσωπική του στήλη, γράφει:
«Η χρεοκοπία της πολιτικής εξουσίας και της ηγεσίας των κέντρων λήψης αποφάσεων οδήγησαν σε χρεοκοπία των αξιών και των θεσμών, με επακόλουθο να οδηγηθεί η χώρα σε οικονομική εξαθλίωση και μαρασμό.
Βλέποντας και ακούγοντας όλα αυτά που συμβαίνουν σήμερα στον τόπο μας, νιώθω πολύ περήφανος που έμεινα ανένταχτος παρά τις πολλές πιέσεις που δέχτηκα κατά καιρούς από διάφορες πολιτικές κατευθύνσεις να ενταχθώ σε κόμμα»
Ο Νίκος Πενταρας είναι ένας πνευματικός άνθρωπος των γραμμάτων και των Ελληνοχριστιανικών ιδεωδών. Γεννήθηκε στη Χλώρακα από οικογένεια προσηλωμένη στις πανορθοδοξες αξίες και γαλουχήθηκε με τα νάματα της πίστεως και της αρετής. Μέσα από αυτά τα ιδεώδη και με κόπο ολόκληρης ζωης γράφοντας ποιητικό και πεζό λογο, κατάφερε να αναδειχθεί ως ένας από τους μεγάλους ποιητές του τόπου μας. Μέσα από την πληθώρα των ποιημάτων του, ο αναγνώστης κατακλύζεται από νοσταλγία, συγκίνηση αλλά και αληθινά διδάγματα σοφίας, παιδείας και αρετής.
Εκτός από την προσφορά του στην εκπαίδευση της Κύπρου την οποία υπηρέτησε από τη θέση του απλού δασκάλου μέχρι τη θέση του Α' Λειτουργού Εκπαίδευσης, έχει εκδώσει βιβλία με ποιήματα, μυθιστορήματα και μελέτες. Αφιερώθηκε με πάθος στην τελειοποίηση μιας ποίησης που χαρακτηρίζεται από δυνατές εικόνες και σχήματα λόγου, επηρεασμένος από τις δύσκολες συνθήκες επιβίωσης του Κυπριακού λαού κατά την περίοδο του μεσοπολέμου και του αγώνα της ΕΟΚΑ. Ασχολήθηκε επίσης με την κριτική-παρουσίαση νέων εκδόσεων. Από το 1989 έως το 1991, είχε μόνιμη στήλη σε κυπριακή εφημερίδα για την κριτική-παρουσίαση νέων εκδόσεων και συνεργαζόταν παράλληλα και με το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου για το ίδιο θέμα. Έχει παρουσιάσει μέχρι σήμερα εκατοντάδες νέες εκδόσεις βιβλίων ποικίλου περιεχομένου.
Εχει εκδώσει τα ακόλουθα βιβλία: «Ώρες Πολέμου» (ποίηση) (1975) «Μηνύματα» (ποίηση) (1981) «Περιστέρι μου ξεκίνα» (ποίηση για παιδιά) (1987) «Η Τρίτη Απόφαση» (ποίηση) (1988) «Επάνοδος» (ποίηση) (1992) «Φως εκ Φωτός» (ποίηση) (1994) «Ποιήματα» (ποίηση) (1995) «Ο Εκπαιδευτικός απέναντι στο Αναλυτικό Πρόγραμμα: Ελεύθερος Πολιορκημένος;» (μελέτη) (2004) «Σε κάθε μπαλκόνι και ένα χελιδόνι» (μυθιστόρημα, που απευθύνεται σε παιδιά και νέους) (2007) «Στη μοναξιά του φεγγαριού» (ποίηση) (2009). Λογοτεχνικά έργα του, τόσο πεζά, όσο και ποιητικά, έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά, έχουν ανθολογηθεί σε ανθολογίες και σχολικά ανθολόγια και έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά και ρωσικά. Στις 26 Μαΐου 2000, η Παγκύπρια Ένωση Συγγραφέων, σε ειδική εκδήλωση, του απένειμε τιμητική πλακέτα για την προσφορά του στα Κυπριακά Γράμματα.
Ένα απόσπασμα από το έργο του συγγραφεως «Σε κάθε μπαλκόνι ένα χελιδόνι» που αποτελεί ιστορικό μυθιστόρημα για παιδιά και νέους και αναφέρεται σε γεγονότα του αγώνα της ΕΟΚΑ του 1955 – 1959 με ιδιαίτερη αναφορά στο πώς βίωσαν τα παιδιά της εποχής εκείνης τον αγώνα, παραθέτουμε παρακάτω:
«Μετά που πιάσανε το καΐκι με τα όπλα στα "Ροδαφίνια", πολλοί μιλούσαν για ένοπλο αγώνα. Μα κανένας δεν ήταν σίγουρος. Όλα ήταν υποθέσεις. Όσοι ήταν σίγουροι γι' αυτό σιωπούσαν, γιατί δεν έπρεπε να μαθευτεί το μεγάλο μυστικό. Οι εφημερίδες κάτι γράφανε σχετικά, αλλά δεν είχαν αποδείξεις. Έκαναν απλώς υποθέσεις. Όλα ήταν συγχυσμένα. . . Οι μέρες περνούσαν. Πέρασε ο χειμώνας. Ήρθε η άνοιξη. Μια άνοιξη με πολλά, πάρα πολλά χελιδόνια. Σε κάθε στέγη και ένα χελιδόνι. Σε κάθε λιακωτό και ένα χελιδόνι. Σε κάθε μπαλκόνι και ένα χελιδόνι. Δε θυμάμαι άλλη άνοιξη με τόσα χελιδόνια. Ο πατέρας κοίταζε κάθε τόσο τα χελιδόνια και μας έλεγε: -Τόσα χελιδόνια κάτι καλό θα μας φέρουν. Δε γίνεται. . . Γι' αυτό πρέπει να ελπίζουμε. Εμείς τον ακούγαμε και παρηγοριόμασταν. Κάτι ήξερε αυτός. . .».
ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΑΥΡΕΣΗΣ - ΛΑΪΚΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΜΕΝΕΛΑΟΥ (ΧΑΜΠΩΤΟΣ)
Ως αθλητής μαραθωνοδρόμος, έλαβε μέρος σε τέσσερις παγκόσμιους μαραθώνιους και σε ένα πανευρωπαϊκό που διοργανώθηκαν από την παγκόσμια αθλητική ένωση αστυνομικών. Ήταν ένας από τους δύο πρώτους αστυνομικούς που τερμάτησαν σε μαραθώνιο δρόμο περιλμβανωμένης και της κλασσικής διαδρομής από τον Μαραθώνα μέχρι το Καλιμμάρμαρο στάδιο.
Το προδοτικό πραξικόπημα τον βρίσκει στον αστυνομικό σταθμό αμμοχώστου να αντιστέκεται για έντεκα ώρες μαζί με τριάντα τρεις άλλους αστυνομικούς. Και στην πρώτη φάση της Τουρκικής εισβολής, συμμετέχει στις τρήημερες σκληρές και πολύνεκρες σώμα με σώμα μάχες για κατάληψη του Καραόλου και Σακκάρια. Ο δεύετρος γύρος της Τουρκικής εισβολής βρήκε τον Χααράλαμπο να παίρνει μέρος σε στρατιωτικές επιχειρήσεις εναντίον των Τούρκικων θυλάκων της Πάφου.
Πρωτάθηκε τρείς φορές για προαγωγή επ΄ανδραγαθείας. Αφηπηρέτησε το 2005 με το βαθμό του Λοχία.
Ο Χαράλαμπος είναι νυμφευμένος με την Ελένη Προκοπίου και απέκτησε δύο παιδιά την Μελίτα και τον Κωνσταντίνο.
Στις 15 Ιουλίου του 1974 εκδηλώθηκε στη Κύπρο πραξικόπημα εκ μέρους της Εθνοφρουράς εναντίον του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας και Αρχιεπισκόπου Κύπρου Μακαρίου Γ΄, ο οποίος διασώθηκε και διέφυγε στη Πάφο, απ όπου κάλεσε το λαό να αντισταθεί ενάντια στη Χούντα και την ΕΟΚΑ Β΄. Ο λαός ειδικά της Πάφου, και οι αντιστασιακές δυνάμεις, αλλά ιδιαίτερα το Εφεδρικό σώμα, αντιστάθηκαν ηρωικά μέχρι εσχάτων, δίνοντας άνισες μάχες με τα τεθωρακισμένα της Εθνοφρουράς.
Με αφορμή το πραξικόπημα, σαράντα χιλιάδες Τούρκοι στρατιώτες, εισέβαλαν στη Κύπρο. Η απόβαση των Τουρκικών στρατευμάτων που ολοκληρώθηκε σε δύο φάσεις, είχε ως αποτέλεσμα την παράνομη κατοχή του 37% της Κυπριακής Δημοκρατίας. Περίπου 200.000 εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους, έγιναν πρόσφυγες στην ίδια τους την πατρίδα, περίπου 4000 νεκροί, και 1619 δηλώθηκαν αγνοούμενοι.
Το 1973,ο Μακάριος για να αντιμετωπίσει την παράνομη δραστηριότητα της ΕΟΚΑ Β', αποφάσισε να συστήσει εφεδρικό αστυνομικό σώμα, αντικαθιστώντας τις διάφορες λεγόμενες παρακρατικές ομάδες που δρούσαν υπέρ του μέχρι τότε.
Ο Χαράλαμπος Μενελάου Αρέστη εντάχτηκε στο Εφεδρικό σώμα, από όπου βίωσε ενεργά και με σκληρό τρόπο όλες τις βίαιες καταστάσεις που ελάμβαναν χώρα σε όλη την Κυπρο, κατά την οποία ο εμφύλιος είχε πάρει διαστάσεις με αποτέλεσμα το πραξικόπημα από τη Χούντα των Αθηνών και στη συνεχεια την Τούρκικη εισβολή.
Μέσα από αυτά τα βιώματα ο Χαράλαμπος Μενελάου Αρέστη, επιχειρεί ένα δύσκολο εγχείρημα, να καταγράψει μέσα από τα βιώματα του τη πραγματική αλήθεια των γεγονότων, χωρίς επηρεασμό, και σε μεγάλο βαθμό τα καταφέρνει.
Σαν μάρτυρας αυτών των καταστάσεων που τα έζησε με συγκλονιστικό τρόπο, τα κατέγραψε βλέποντας τα από τη δικιά του σκοπιά και παραθέτοντας τα στον αναγνώστη με εύκολη και κατανοητή γραφή, χωρίς πολιτικό επηρεασμό από τη μια πλευρά ή την άλλη.
« Με λιτό και περιεκτικό τρόπο, αλλά και με εντιμότητα και σεβασμό στην αλήθεια, ο Χαράλαμπος μας δίνει τη δική του μαρτυρία. Μια κατάθεση ψυχής στο αμείλικτο δικαστήριο της ιστορίας», γραφει στον πρόλογο του βιβλίου ο συγγραφέας Άνδρος Παυλίδης.
Σε προλογικό του σημείωμα ο συγγραφέας Αρέστη, αναφέρει:
Το βιβλίο κυρίως αναφέρεται σε άγνωστες πτυχές του πολέμου του 1974. Αναφέρεται στην αντίσταση της Αμμοχώστου κατά του πραξικοπήματος και κατά της τουρκικής εισβολής που το ακολούθησε. Επεκτείνεται σ' όλες τις περιόδους του αγώνα, θέλοντας να καταδείξει την άρρηκτη συνέχεια τους. Αναδεικνύει την συμμετοχή της Χλώρακας στους αγώνες του 1955-59 και του 1963-64, που κορυφώθηκε στην προπραξικοπηματική περίοδο και την αντίσταση κατά του πραξικοπήματος και της εισβολής του 1974. Σκιαγραφεί επίσης την παγκύπρια δομή και δράση της Ένωσης Αγωνιστών Πάφου.
ΧΡΙΣΤΑΚΗΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ (Συγγραφέας)
«ΕΚΕΙΝΟΙ ΔΕΝ ΕΚΑΜΑΝ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ»
Τα παιδιά που έζησαν τον αγώνα του 1955-’59 προσπαθούσαν να καταλάβουν τι συνέβαινε.
Ο Χριστάκης Ταπακούδης αποφοίτησε από το Κλασσικό του Α’ Γυμνασίου Πάφου το 1965 με άριστα. Μπήκε, μετά από εξετάσεις, στη Νοσηλευτική Σχολή από όπου αποφοίτησε τέλος του 1967. Σαν Νοσηλευτής εργάστηκε πολύ λίγο γιατί κατάφερε, μετά από εξετάσεις να προσληφθεί στο Νοσοκομειακό Εργαστήριο του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας. Σπούδασε, με υποτροφία της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο της Βηρυτού και έκαμε ειδικότητα στις μεταγγίσεις αίματος στο γνωστό « PELLIKAN B.T.B» του Δουβλίνου με υποτροφία του Συμβουλίου της Ευρώπης. Είναι, επίσης κάτοχος ειδικού διπλώματος για την αιμοδοσία και τις μεταγγίσεις του Πανεπιστημίου του Στρασβούργου.
Η υπηρεσία του υπήρξε ευδόκιμη. Υπηρέτησε από τα πιο χαμηλά μέχρι τα πιο ψηλά πόστα του Κλινικού Εργαστηρίου, διετέλεσε προϊστάμενος των Εργαστηρίων Λεμεσού, Λάρνακας και Λευκωσίας και αφυπηρέτησε σαν Επιθεωρητής. Η πιο μεγάλη του προσφορά, όμως, ήταν στην αιμοδοσία όπου εργάστηκε για τριάντα ολόκληρα χρόνια σαν Υπεύθυνος της Τράπεζας Αίματος. Εκεί είχε προσφέρει τον καλύτερο του εαυτό, εξαντλώντας τις γνώσεις, την πείρα και τις πλούσιες εμπειρίες του.
Ήταν από τους ιδρυτές της Συντονιστικής Επιτροπής Αιμοδοσίας και Διαφώτισης, της ομάδας των εθελοντών, πού ανέβασαν την εθελοντική αιμοδοσία σε τόσο ψηλά επίπεδα για τα οποία δίκαια η Κύπρος υπερηφανεύεται.
Ο Χριστάκης Ταπακούδης πρωτοστάτησε επίσης στη δημιουργία και εγκαθίδρυση του Αντιανεμικού Συνδέσμου, του Συνδέσμου Προσφοράς Αιμοπεταλίων και τού Καραϊσκάκιου Ιδρύματος για δότες μυελού των οστών. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Αντιλευχαιμικού Συνδέσμου και της Παγκύπριας Οργάνωσης Αποκατάστασης Αιμορροφιλικών, της οποίας μάλιστα διετέλεσε αντιπρόεδρος για είκοσι σχεδόν χρόνια. Εκείνο, όμως, για το οποίο, δίκαια υπερηφανεύεται πιο πολύ, ο Χριστάκης Ταπακουδης ήταν η επιστημονική αναβάθμιση πού πέτυχε, μαζί με τους συναδέλφους του.
Σήμερα ο Χριστάκης Ταπακούδης σαν συνταξιούχος, αφιερώνει τον ελεύθερο του χρόνο στη συγγραφή βιβλίων ένα όνειρο ζωής που από νεαρής ηλικίας είχε ξεκινήσει, αλλά δεν μπόρεσε να συνεχίσει καθώς ένεκα των πολλών υποχρεώσεων ως εκ της θέσεως του σαν υπεύθυνος της Τράπεζας αίματος Κύπρου επιφορτώθηκε, και με ζήλο εργάστηκε να φέρει εις πέρας.
Το πρώτο βιβλίο της συγγραφικής του δουλειάς που εκδόθηκε φέρει τον τίτλο «ΕΚΕΙΝΟΙ ΔΕΝ ΕΚΑΜΑΝ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ». Πρόκειται για μια τετραλογία τεσσάρων τόμων έκαστος 600 σελίδων, που αναφέρεται στον αγώνα της Χλώρακας και στη συμμετοχή του χωριού στον αγώνα του 1955-1959, έτσι όμως όπως τον είδαν και τον έζησαν τα παιδιά εκείνης της εποχής. Πως έβλεπαν δηλαδή και πως αντιλαμβάνονταν τα όσα διαδραματίζονταν σε μια τόσο έντονη περίοδο.
Σκιαγραφεί και περιγράφει όσα είδε μέσα από τα μάτια της παιδικής του ηλικίας, μιας εποχής που έλαβαν δράση γεγονότα και καταστάσεις ηρωικές, αλλά και πένθιμες, καθώς συνέβησαν πράξεις πατριωτικές αλλά και δόλιες, πράξεις τιμής και αναίρεσης. Είναι μια διήγηση που συνεπαίρνει τον αναγνώστη, καθώς περιγράφει τις δράσεις και τις αντιδράσεις, αλλά κυρίως τα συναισθήματα των ανθρώπων της εποχής εκείνης του απελευθερωτικού αγώνα της Κύπρου από τους Άγγλους αποικιοκράτες.
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΛΑΟΥΡΗΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ
Γεννήθηκε το 1931. Συμπλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στην Πάφο και αποφοίτησε από το Διδασκαλικό Κολλέγιο Μόρφου τι 1951. Μετεκπαιδεύτηκε το 1969 στην εκπαιδευτική τεχνολογία, το 1973-74 στη διδασκαλία της Αγγλικής γλώσσας και το 1979-80 στην εκπαιδευτική διοίκηση σε Πανεπιστήμια της Αγγλίας. Κατέχει τους τίτλους Dipl.Ed., M.Sc. και Ph.D. Ανήλθε όλες τις βαθμίδες της ιεραρχίας στη δημοτική εκπαίδευση. Διατέλεσε Επιθεωρητής Δημοτικών σχολείων, και ήταν υπεύθυνος του Επαρχιακού γραφείου Πάφου. Υπήρξε για πολλά χρόνια μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της οργάνωσης επιθεωρητών Δημοτικής εκπαίδευσης. Εργάστηκε ως δάσκαλος / διευθυντής στην Πάφο και σε πολλές κοινότητες. Κατά τη δεκαετία του 1970 αποσπάστηκε στη νεοϊδρυθείσα Υπηρεσία εκπαιδευτικής Ραδιοφωνίας / Τηλεόρασης του υπουργείου παιδείας όπου εργάστηκε για σειρά ετών για την καθιέρωση του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης ως μέσον διδασκαλίας στα σχολεία της Κύπρου.
Δημοσίευσε σειρά άρθρων και βιβλίων μεταξύ των οποίων ένα βιβλίο στα Ελληνικά «Οδηγό Μουσείου για μαθητές» για την Παναγιά γενέτειρα του Μακαρίου, και 4 άλλα στα Αγγλικά με περιεχόμενο εκπαιδευτικό, παιδαγωγικό, ψυχολογικό.
Για όλη την πνευματική του δράση τιμήθηκε και βραβεύτηκε σε από το Σύνδεσμο γονέων και τις κοινοτικές αρχές της γενέτειρας του Χλώρακας.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΜΑΥΡΕΣΗΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ (2003 συγγραφέας)
Ο Χρίστος Μαυρέσης γεννήθηκε στη Χλώρακα το 1977. Σπούδασε Ελληνική Φιλολογία στη Φιλοσοφική σχολή του πανεπιστημίου Αθηνών και διορίστηκε καθηγητής. Σε νεαρή ηλικία ασχολήθηκε ως συγγραφέας με σπουδαιότερο συγγραφικό έργο το βιβλίο «Χλώρακα ιστορική και λαογραφική μελέτη». Είναι ένα βιβλίο που αναφέρεται στην κοινότητα της Χλώρακας, στην ιστορία της, στις παραδόσεις της, στους κατοίκους της και στο παρελθόν της. Είναι μια έκδοση που αποτέλεσε την πρώτη τεκμηριωμένη προσπάθεια για καταγραφή της ιστορίας της Χλώρακας από τότε που εμφανίστηκε στην Πάφο ως συνοικισμός, παρουσιάζοντας την πορεία και την εξέλιξη της. Είναι μια πολύτιμη έκδοση, χρήσιμη για όσους θελήσουν να πληροφορηθούν ή να γνωρίσουν την εξελικτική πορεία και τον πολιτισμό της κοινότητας της Χλώρακας.
ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ ΟΘΩΝΟΣ
Ο Χρύσανθος Όθωνος γεννήθηκε στη Χλώρακα στις 25 Ιανουαρίου 1949.
Είναι αυτοδίδακτος ζωγράφος. Από το 1981 διευθύνει δική του γκαλερί στη Πάφο.
Έχει στο ενεργητικό του αρκετές ατομικές εκθέσεις στην Κύπρο και στο εξωτερικό και έργα του βρίσκονται σε ατομικές συλλογές σε πολλές χώρες.
Παράλληλα με τη ζωγραφική έχει εργαστεί επαγγελματικά για είκοσι δύο χρόνια ως μουσικός. Τα τελευταία είκοσι χρόνια οδηγούμενος από την ακόρεστη του δίψα για έρευνα και μελέτη του φαινομένου της Ζωής έχει ταξιδέψει και έχει γνωρίσει τις διδασκαλίες γνωστών διδασκάλων της σοφίας σε Ανατολή και Δύση. Έχει ζήσει με χριστιανούς μυστικιστές, Μουσουλμάνους Σούφι και μυστικιστές της Ανατολής. Έχει μελετήσει σφαιρικά τη φιλοσοφική, ψυχολογική και μεταφυσική πλευρά του φαινομένου της Ζωής.
Συχνά δημοσιεύει σε Κυπριακές εφημερίδες άρθρα και ποιήματα που εκφράζουν αυτόν τον τρόπο σκέψης.
Το πρώτο του βιβλίο που εκδόθηκε το 2008 από τον Πύρινο Κόσμο με τίτλο: «Ο Γιοχανάν ο Παππούς του και το Φως». αφιερώνεται σε όλους εκείνους που έχουν βαρεθεί τα μισοσκόταδα του κατώτερου τοποχρονικού τους εαυτού και έχουν υψώσει τα μάτια προς το Φως.
Έχει στο ενεργητικό του αρκετές ατομικές εκθέσεις στην Κύπρο και στο εξωτερικό και έργα του βρίσκονται σε ατομικές συλλογές σε πολλές χώρες.
Παράλληλα με τη ζωγραφική έχει εργαστεί επαγγελματικά για είκοσι δύο χρόνια ως μουσικός. Τα τελευταία είκοσι χρόνια οδηγούμενος από την ακόρεστη του δίψα για έρευνα και μελέτη του φαινομένου της Ζωής έχει ταξιδέψει και έχει γνωρίσει τις διδασκαλίες γνωστών διδασκάλων της σοφίας σε Ανατολή και Δύση. Έχει ζήσει με χριστιανούς μυστικιστές, Μουσουλμάνους Σούφι και μυστικιστές της Ανατολής. Έχει μελετήσει σφαιρικά τη φιλοσοφική, ψυχολογική και μεταφυσική πλευρά του φαινομένου της Ζωής.
Συχνά δημοσιεύει σε Κυπριακές εφημερίδες άρθρα και ποιήματα που εκφράζουν αυτόν τον τρόπο σκέψης.
Το πρώτο του βιβλίο που εκδόθηκε το 2008 από τον Πύρινο Κόσμο με τίτλο: «Ο Γιοχανάν ο Παππούς του και το Φως». αφιερώνεται σε όλους εκείνους που έχουν βαρεθεί τα μισοσκόταδα του κατώτερου τοποχρονικού τους εαυτού και έχουν υψώσει τα μάτια προς το Φως.
Το δεύτερο του βιβλίο με τίτλο«ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ – Η ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΕΝΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑ», κυκλοφόρησε το 1016. Πρόκειται για
ένα πνευματικό πόνημα στο οποίο ο συγγραφέας καταγράφει μια ακόμη φορά, τις πνευματικές του εμπειρίες και αναζητήσεις μέσα από το φως της θείας εμπειρίας, όπως διατυπώνεται εν τόπω και εν χρόνω στο γήινο μας ταξίδι. Διψασμένος από Θεό και μεθυσμένος στη θεία παρουσία, υψώνει λόγο αλήθειας και παρρησίας παλεύοντας στην προσωπική του Οδύσσεια, με τους Κύκλωπες της πλάνης, με την Κίρκη της «μάγια» και της διαστρέβλωσης.
Ο συγγραφέας ζητά την ουσία και απομακρύνεται από τη διαστροφή του τίποτε των πραγμάτων του πονηρού… Διαλέγεται με τα όντα και τα πράγματα, με το είναι και τον χρόνο, με το μηδέν και το άπειρο, με τον θάνατο και την αιωνιότητα…
